2:0 dla frankowiczów – bankom nie należy się wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z kapitału, a sądy powinny wstrzymywać spłatę rat kredytów frankowych!
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał dziś dwa bardzo ważne wyroki w sprawie tzw. kredytów frankowych!
Pierwszy z wyroków – w sprawie do sygnatury C-520/21 – dotyczył sporu prezesa Stowarzyszenia Stop Bankowemu Bezprawiu z Bankiem Millenium, w którym pytanie do TSUE skierował Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie. Istota problemu sprowadzała się do wyjaśnienia czego strony mogą domagać się od siebie po stwierdzeniu nieważności umowy kredytu. Czy bankowi należy się jedynie zwrot kwoty udzielonego kredytu, czy też uprawniony jest do uzyskania dodatkowych świadczeń? Czy kredytobiorca, poza zwrotem spłaconych rat, może domagać się także zwrotu opłat, prowizji, czy składek ubezpieczeniowych?
Sprawa była tym bardziej doniosła, że w obliczu masowo upadających w ostatnim czasie umów kredytów frankowych, banki zaczęły twierdzić, że należy im się coś więcej niż tylko zwrot samej kwoty kredytu. Za tymi twierdzeniami szły niestety także działania procesowe – banki coraz częściej występowały z pozwami przeciwko kredytobiorcom. Uzasadniały to tym, że kredytobiorcy przez wiele lat korzystali z pieniędzy udostępnionych im przez bank, zatem bankowi należy się za to jakieś wynagrodzenie.
Potrzebujesz pomocy prawnej?
Wydając orzeczenie w sprawie C520-21 Trybunał wskazał, że bank nie może czerpać korzyści ze stosowania nieuczciwych warunków w swoich umowach kredytowych, a korzystanie przez konsumentów z przysługujących im praw nie może być dla nich mniej korzystne niż spłacanie rat kredytów naruszających te prawa. Trybunał trafnie ocenił, że wynagrodzenie za korzystanie z kapitału to po prostu straszak na frankowiczów, którzy rozważają występowanie na drogę sądową przeciwko bankom. Co nie mniej istotnej, TSUE stwierdził przy tym, że prawo unijne nie stoi na przeszkodzie, aby to kredytobiorca domagał się od banku dodatkowych świadczeń oprócz zwrotu spłaconych rat kredytu.
Dzisiejszym wyrokiem Trybunał przesądził tym samym, że bank nie zawsze musi wychodzić na plus – zwłaszcza, gdyby miało to nastąpić kosztem konsumenta. Miejmy nadzieję, że orzeczenie to definitywnie zakończy historię tzw. wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału jako elementu mającego zniechęcać kredytobiorców do dochodzenia ochrony ich praw w sporach z bankami.
Druga rozstrzygnięta dziś sprawa- sygnatura C-287/22 – zawisła przed TSUE w toku sporu kredytobiorcy z Getin Noble Bank. Sąd Okręgowy w Warszawie rozważał, czy może odmówić kredytobiorcy udzielenia zabezpieczenia (poprzez zawieszenie spłaty rat kredytu) w sprawie, w której choć umowa zostanie prawdopodobnie uznana za nieważną (z powodu zawarcia w niej nieuczciwych warunków), to jednak kredytobiorca nie spłacił jeszcze kapitału kredytu.
Trybunał orzekł, że sądy powinny uwzględniać wnioski o zabezpieczenie powództwa, jeśli są one konieczne do zapewnienia skuteczności wyroku stwierdzającego taką nieważność (np. dla uniknięcia sytuacji, w której kredytobiorca musiałby po wyroku dochodzić zwrotu rat spłacanych w trakcie procesu). Innymi słowy, sądy powinny umożliwiać kredytobiorcom zawieszenie spłaty rat kredytu jeśli jest szansa, że umowa zawierająca nieuczciwe warunki jest z tego powodu nieważna. Wyrok TSUE znacząco zwiększa zatem prawdopodobieństwo uzyskania zabezpieczenia powództwa poprzez wstrzymanie spłaty rat kredytu na czas trwania procesu.
Frankowicze długo wyczekiwali na taki głos TSUE. My oczywiście również cieszymy się z opisanych powyżej wyroków tym bardziej, że Trybunał potwierdził poprawność argumentacji, którą prezentujemy od długiego czasu w sprawach naszych Klientów.
Zobacz także:
Bilans maja – 19 korzystnych wyroków w sprawach kredytów w CHF!
Sprawdź naszą ofertę w zakresie:
Referencje kancelarii Kaczmarski Żurowski potwierdzają
