Ten tydzień również zaczynamy od dwóch korzystnych wyroków, tym razem z Sądu Apelacyjnego w Warszawie (prawomocna nieważność dawnego Polbanku z nieuwzględnionym zarzutem zatrzymania) i z Sądu Apelacyjnego w Krakowie (nieważność mBank z uchyleniem sprawy do ponownego rozpoznania).
1. Wyrokiem z dnia 21 lutego 2022 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (I ACa 103/21, SSA Marzena Konsek- Bitkowska) na skutek naszej apelacji zmienił niekorzystny wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie (I C 930/19, SSO Jacek Bajak) w ten sposób, że uwzględnił niemalże w całości nasze powództwo, zasądzając od Raiffeisen Bank International AG na rzecz naszego Klienta kwoty ponad 39 tys. zł i ponad 26 tys. CHF wraz z odsetkami za opóźnienie liczonymi od upływu dwóch tygodni od dnia doręczenia bankowi odpisu pozwu. Jednocześnie Sąd obciążył bank w całości kosztami postępowania w obu instancjach.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał przede wszystkim na abuzywność klauzuli indeksacyjnej powiązaną z niedoinformowaniem kredytobiorców o ryzyku walutowym oraz nierównomiernym rozłożeniem ryzyka pomiędzy stronami. Dodatkowo Sąd nie uwzględnił zgłoszonego przez bank zarzutu zatrzymania wskazując, że umowa kredytu nie jest umową wzajemną, a ponadto, że przed zgłoszeniem zarzutu bank powinien wezwać kredytobiorców do zwrotu kapitału. Sąd zwrócił także uwagę, że nie jest właściwą praktyką składanie ewentualnego oświadczenia o zatrzymaniu, bowiem świadczy to o jego warunkowym zastrzeżeniu, a tym samym – o braku skuteczności.
Potrzebujesz pomocy prawnej?
Wyrok jest prawomocny.
2. Wyrokiem z dnia 21 lutego 2022 r. Sąd Apelacyjny w Krakowie (I ACa 587/20, SSA Wojciech Żukowski (spr.), SSA Józef Wąsik, SSA Grzegorz Krężołek) uchylił do ponownego rozpoznania wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie (I C 888/19, SSO Krzysztof Lisek), na mocy którego doszło do oddalenia powództwa mBank S.A. przeciwko naszym Klientom z uwagi na nieważność umowy.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd Apelacyjny podkreślił, że w Jego ocenie umowa jest nieważna ze względu na abuzywność klauzul indeksacyjnych, natomiast Sąd Okręgowy powinien zbadać, czy w sprawie istniała możliwość zasądzenia roszczeń z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia (tj. zasądzić zwrot kapitału), do czego nie doszło. Zdaniem Sądu II Instancji powyższe stanowiło o nierozpoznaniu istoty sprawy. Co istotne, Sąd Apelacyjny w żaden sposób nie odniósł się do tego, czy zasądzenie jakichkolwiek kwot na rzecz banku w tym stanie faktycznym jest możliwe, mając na uwadze, że bank nigdy nie wzywał kredytobiorców do zwrotu kapitału, a co za tym idzie jego roszczenie nie stało się wymagalne. To właśnie tę kwestię w pierwszej kolejności zbadać ma Sąd I instancji.
Wyrok traktujemy jako korzystny z dwóch powodów – po pierwsze, Sąd Apelacyjny w pełni potwierdził, że umowa jest nieważna, a po drugie – akurat w tej sprawie Klientom taki stan rzeczy odpowiada bardziej niż sytuacja, w której Sąd oddalił by w całości apelację banku.
Zobacz także:
60 wygranych z bankiem Raiffeisen i… jedna wpadka (Sądu I Instancji)
Sprawdź naszą ofertę w zakresie:
Referencje kancelarii Kaczmarski Żurowski potwierdzają
