Skandaliczne uzasadnienie wyroku oddalającego i... 5 kolejnych wygranych

Oprócz wspomnianego już wcześniej korzystnego wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie (VI ACa 82/19), w tym tygodniu zapadły w sprawach naszych Klientów 4 korzystne wyroki – w tym jeden prawomocny przeciwko Raiffeisen Bank International. Warto też (niestety) zwrócić uwagę na skandaliczne uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie, o którym piszemy na samym końcu (uwaga – tylko dla ludzi o mocnych nerwach!).

1. Wyrokiem z dnia 30.11.2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (V Ca 63/22, SSR del. Dorota Walczyk) oddalił apelację Raiffeisen Bank International AG od korzystnego dla naszych Klientów wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 04.11.2021 r. (II C 1016/18), obciążając bank w całości kosztami postępowania. Sąd nie uwzględnił przy tym zgłoszonego przez bank zarzutu zatrzymania.
Sprawa dotyczyła umowy kredytu zawartej w 2008 r. w dawnym Polbanku, a wyrok jest prawomocny.

2. Wyrokiem z dnia 30.11.2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (XXVIII C 15017/22, SSO Ewa Uchman) zasądził na rzecz naszych Klientów od mBank S.A. kwoty ponad 23 tys. zł i ponad 59 tys. CHF wraz z odsetkami liczonymi od dnia upływu terminu zakreślonego bankowi w wezwaniu do zapłaty, obciążając jednocześnie bank w całości kosztami postępowania.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że umowa kredytu indeksowanego jest nieważna z uwagi na abuzywzność klauzul indeksacyjnych.
Wyrok jest nieprawomocny.

3. Wyrokiem z dnia 01.12.2022 r. Sąd Okręgowy w Krakowie (I C 2375/20, SSR del. Agnieszka Zwęglińska-Wójcik) zasądził na rzecz naszej Klientki od Santander Bank Polska S.A. kwoty ponad 11 tys. zł i ponad 34 tys. CHF wraz z odsetkami liczonymi od dnia złożenia oświadczenia o skutkach nieważności, a także obciążył bank w całości kosztami postępowania.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że umowa kredytu indeksowanego zawartego z Kredyt Bankiem (tzw. Ekstralokum) jest nieważna z uwagi na abuzywzność klauzul indeksacyjnych.
Wyrok jest nieprawomocny.

4. Wyrokiem z dnia 01.12.2022 r. Sąd Okręgowy w Krakowie (I C 1825/20, SSO Piotr Pilarczyk) co prawda oddalił nasze powództwo przeciwko Santander Bank Polska S.A., ale uczynił to tylko z uwagi na złożony przez bank zarzut potrącenia, jednocześnie obciążając bank w całości kosztami postępowania.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że umowa kredytu indeksowanego zawartego z Kredyt Bankiem (tzw. Ekstralokum) jest nieważna z uwagi na abuzywzność klauzul indeksacyjnych. Co istotne, Sąd uwzględnił zgłoszony przez bank zarzut potrącenia, pomimo że bank wcześniej nie wzywał kredytobiorców do zapłaty i nie złożył im oświadczenia o potrąceniu (!). Z tego względu będziemy oczywiście składać apelację od wyroku.

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Skontaktuj się z nami!

Dodatkowo, w tym tygodniu dowiedzieliśmy się o wyroku Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 10.11.2022 r. (I C 2170/20, SSR Małgorzata Sakowska), który zapadł na posiedzeniu niejawnym.
Sąd zasądził na rzecz naszych Klientów od Banku BPH S.A. kwotę ponad 64 tys. zł wraz z odsetkami liczonymi od dnia upływu terminu zakreślonego bankowi w wezwaniu do zapłaty, a także obciążył bank w całości kosztami postępowania.
Sprawa dotyczyła umowy kredytu hipotecznego zawartego w 2005 r. z bankiem BPH S.A., a wyrok jest nieprawomocny.

Również w tym tygodniu otrzymaliśmy uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 21.10.2022 r. (I C 879/20, SSO Agnieszka Włodyga), który zapadł na posiedzeniu niejawnym. W wyroku tym Sąd oddalił powództwo skierowane przeciwko Bankowi Millennium, nie obciążając naszych Klientów kosztami postępowania.
Przyznajemy – początkowo obawialiśmy się, że oddalenie powództwa jest wynikiem naszego błędu, bowiem w przeszłości Sąd w tym składzie wydał w prowadzonych przez nas sprawach już 8 korzystnych wyroków (wszystkie opierały się o nieważność umów). Okazuje się jednak, że my błędu nie popełniliśmy, za to Sąd… cóż – poniżej wybrane fragmenty skandalicznego – naszym zdaniem – uzasadnienia wyroku, który odpowiednio skomentujemy w apelacji:

„Co do zasady, przyznać należy rację, że kwestionowana umowa zawiera klauzule indeksacyjne (§ 2 ust. 2, § 7 ust. 1) oceniane, w chwili obecnej przez sądy powszechne, jako klauzule niedozwolone. W niniejszej sprawie zachodzi jednak okoliczność, która wyklucza możliwość uwzględnienia powództwa. Mianowicie, powodowie przed podjęciem decyzji o wszczęciu postępowania reklamacyjnego i następnie o wystąpieniu na drogę sądową przeciwko pozwanemu Bankowi, wykonali dobrowolnie umowę w całości. Wypłacony przez pozwany Bank w 2006 i 2007 roku (powiększenie kwoty kredytu) kredyt w dniu 26 lutego 2020 r. został w całości spłacony. Zgodnie z umową, kredyt został udzielony na 180 rat (15 lat), a więc termin zapłaty ostatniej raty powinien nastąpić w lutym 2021 roku. Powodowie spłacili kredyt w lutym 2020 roku, a więc doszło do wcześniejszej spłaty kredytu. Spłacając kolejne raty kredytu, powodowie robili to dobrowolnie, bez żadnych zastrzeżeń. Procedurę reklamacyjną rozpoczęli już po wykonaniu umowy. Pierwsze pismo – reklamację, pełnomocnik powodów wysłał do banku w dniu 13 marca 2020 r.
Biorąc tę okoliczność pod uwagę, trudno w orzecznictwie czy Sądu Najwyższego czy Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej szukać podstaw do podważania świadomych decyzji podjętych przez obie strony umowy, o jej wykonaniu zgodnie z zapisami, nawet jeżeli w umowie były postanowienia o charakterze abuzywnym. W realiach sprawy stwierdzić należy, że powodowie wyrazili zgodę na wykonanie umowy, niezależnie od zapisów w niej się znajdujących, w chwili obecnej ocenianych jako niedozwolone i dających możliwość do podjęcia przez kredytobiorców świadomej decyzji co do dalszego wykonywania umowy i warunków na jakich umowa może/powinna być dalej wykonywana.
Wskazać też trzeba, że powodowie, tylko przez krótki okres czasu uiszczali raty kredytu w walucie złoty polski będąc narażonym na spready stosowane przez bank przy ustalaniu kursów walut obcych. Już od miesiąca lutego 2009 roku uiszczali raty w walucie frank szwajcarski. Oznacza to, że przy dobrowolnym wykonywaniu umowy trudno mówić o nadpłatach o tzw. spread. […]
Powodowie zostali poinformowani o ryzykach wiążących się z zawarciem samej umowy. Już przy wniosku o udzielenie kredytu został im wręczony dokument o nazwie: informacja dla wnioskodawców ubiegających się o kredyty hipoteczne indeksowane kursem waluty obcej, oparte na zmiennej stopie procentowej (k. 187) zawierający informacje o ryzyku kursowym oraz ryzyku zmiany stóp procentowych. Składając zeznania, powodowie potwierdzili, że byli świadomi ryzyk wiążących się z zawarciem umowy.”

Wyrok jest nieprawomocny.